4. Fraktuur/Trauma

Bepaalde types heupfrakturen worden behandeld door het plaatsen van een heupprothese. Het type prothese dat gebruikt wordt hangt doorgaans af van de algemene toestand en aktiviteitsniveau van de patiënt.

Met gebruikt een totale heupprothese of een bipolaire heupprothese.

Naargelang het type heupfraktuur bestaat de behandeling uit ofwel osteosynthese ofwel uit het plaatsen van een prothese.

Men spreekt van een subcapitale heupfraktuur of van een pertrochantere heupfraktuur.

Dit deel handelt over de heupfrakturen die in aanmerking komen voor osteosynthese. Hiermee bedoelt men dat de heup wordt geopereerd en gefixeerd dmv schroeven een plaat of een nagel die de breuk stabiliseert. Er wordt dus geen prothese geplaatst. De heup wordt als dusdanig niet vervangen.

In de meeste gevallen bereikt een patiënt die een heupfraktuur opliep, hetzelfde functionerings niveau en onafhankelijkheidsgraad dan voor de fraktuur.

Er zijn verschillende types nagels en/-of platen die courant worden gebruikt bij heupfrakturen.

In de meeste omstandigheden laat deze operatie toe dat de patiënt onmiddellijk na de ingreep kan steunen en uit bed kan komen.

Na de ingreep worden inspuitingen toegediend met bloedverdunnende medicatie teneinde stolsels in de aders te voorkomen.

Zodra de patiënt onafhankelijk wordt is terugkeer naar huis mogelijk. Bij de oudere patiënten dient  echter in de meeste gevallen  een verlengd verblijf in het ziekenhuis voorzien te worden op de afdeling geriatrie of revalidatie.  Indien de patiënt reeds voor de fraktuur in een rustoord verbleef is terugkeer naar het rustoord postoperatief heel snel mogelijk.

Aangezien het meestal oudere patiënten zijn die dergelijke breuken oplopen kan de opname aanleiding geven tot verwardheid zelfs zonder dat er een narcose heeft plaatsgevonden. De oorzaak bestaat erin dat de patiënt wordt weggetrokken uit de normale omgeving. Hoewel deze situatie van verwardheid vrijwel altijd van voorbijgaande aard is, levert dit een belangrijke ongerustheid op bij de familie. Deze desoriëntatie is onschuldig, vereist meestal geen behandeling en verdwijnt volledig. Wanneer deze verwardheid toch zou aanslepen worden er bijkomende onderzoeken verricht om eventuele organische oorzaken uit te sluiten ( medicatie, electrolietstoornissen, neurologische oorzaken ...)

Dit type heupfraktuur wordt doorgaans behandeld dmv een heupprothese. Het kan een totale heupprothese zijn of een bipolaire heupprothese worden. Uitzonderlijk , bij jonge patiënten kan dergelijke breuk behandeld worden door reductie ( d.i. een verplaatste breuk terug op zijn plaats zetten) en fixatie met een 3 tal schroeven.

Bij een subcapitale heupfraktuur bestaat de kans dat de doorbloeding van de heupkop verloren gegaan is, met afsterven van de heupkop als gevolg (d.i. een aseptische necrose van de heupkop). Dan moet er toch nog een prothese geplaatst worden. Hoe ouder de patiënt is, hoe reëeler de kans op afsterven en daarom wordt doorgaans direct overgegaan tot het plaatsen van een prothese.